Entre nos, xuntos Si te tuviera nadadora de amores emigrados; madre inédita, ¡qué preludio
de caricias te aterrizarían! para que sigilosamente volveríamos a dormir la
pampa rumbo a Bahía Blanca.
Si te tuviera madre, párpados y sueños volarían por las rías que nunca
caminamos y Betanzos crecería entre nos, xuntos, como boas tardes, como
poesía na noi.